محمد محب راد 

نام پدر: عباس

تاریخ تولد: 1349/6/10

محل تولد: فردوس

تاریخ شهادت: 1366/12/30

محل شهادت: ماووت

محل دفن: فردوس

یگان اعزام کننده: بسیج

شهید محمدمحب رادمحمد محب راد فرزند دوم خانواده درخانواده ای مذهبی به دنیا امد ایشان از سن کودکی در کنار پدر در جلسات مذهبی و دعای کمیل در هیئت ابوالفضلی وهیئت موسی بن جعفر شرکت می کرد مرحوم پدرش از خادمین این دو هیئت بودند و ایشان به تبعیت از پدر بسیار به امام حسین علیه اسلام علاقه داشت و در سن نوجوانی بود که انقلاب بزرگ اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی به وقوع پیوست و ایشان در کنار برادر بزرگترشان به کشیک های شبانه مردمی بعد از انقلاب در پایگاه های بسیج پرداخت و جرو اولین کسانی بود که در تشکیل پایگاه محل سهم بسزایی داشت و در سن جوانی و ایام شهادت مسئول پایگاه بسیج بود و همزمان در کنار درس خواندن در هنرستان شهید باهنر شهرستان هنرجوی ممتاز بود وپدر را نیز در امر کشاورزی یاری می کرد ایشان سه بار بصورت افتخاری به جبهه اعزام شدند و در واحد ادوات گردان صف از لشکر 5 نصر مشغول خدمت بود در مرحله اخر با اتمام دوره ماموریت از بقیه همرزمان حدا شدند و درخواست تمدید حضور خود به مدت یک ماه کردند که این ایام تا عید سال 67 ادامه می یافت و ایشان چه خوب می دانست که چه تاریخی به دیدار معبود خواهد شتافت ایشان در مرخصی آخر در جواب هم رزمش آقای حسین ناظری که پرسیده بود محمد جان تمام دوستانت شهید شده اند در بهشت اکبر شهرستان محلی را نشان می دهد که مرا اینجا دفن می کنند و بعد از شهادتشان دقیقا در همان محل دفن گردیدند که این خاطره را آقای ناظری با عکس یادگاریی که در این محل گرفته بودند در هفته نامه فردوس بیان کردند. این شهید در زمان حضور در جبهه هیچ حقوقی را دریافت نکرده بودند که این مطلب را بعد شهادت شان این حقیر متوجه شدم که مسئول پرداخت حقوق رزمندگان از من خواست تا برای دریافت حقوق 9ماهه ایشان مراجعه کنم که پدر مان اجازه ندادند و فرمودند ایشان خودش حقوق نگرفته من هم نمی گیرم و بعد از آن هیچ حقوقی را حتی از بنیاد شهید نگرفتند تا پدر و پسر فقط به خاطر رضای خداوند متعال این عمل ناقابل را انجام دادند باشد که مقبول حضرتش قرار گیرد منطقشان این بود که مولایمان امام حسین که شهید شدند مگر بخاطر پول جنگیدند و به شهادت رسیدند مگر آن زمان بنیاد شهید بود که به خانواده شهدای کربلا حقوق پرداخت کند؟
ضمنا یاد آوری کنم که در عین نوجوانی چنان عبادتی می کرد که من هم صدای مناجاتش را بعد از 30سال هنوز فراموش نکرده ام آنهم بخاطر این بود که نیمه شب از صدای الهی العفو ایشان به خود می آمدم و بیدار می شدم. خدایا تورا بحق خون شهدا مارا مشمول شفاعت شهدایمان بگردان شهید محمد برادر بزرگتر من بود و اختلاف سنی ما حدود کمتر از 2 سال بود وبهمین خاطر تمام لحظات خوش زنگیم را هر چند اندک در کنار ایشان گذراندم و شیرینی این دوران را هیچ وقت از یاد نخواهم برد یادش گرامی و راهش پر رهرو . یا علی
  علی محب راد