عبدالعظیم متولی حبیبی 

نام پدر: ذبیح اله

تاریخ تولد: 1340/8/4

محل تولد: فردوس

تاریخ شهادت: 1362/1/23

محل شهادت: شرهانی

محل دفن: فردوس

یگان اعزام کننده: بسیج

متن وصیتنامه دانش آموز شهید عبد العظیم متولی حبیبی

 

ما بوسه به خاک پای سنگر زده ایم           مردانه قدم به راه رهبر زده ایم.

 

بسم رب الشهدأ و الصدقین

 

"ان الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم عندالله اعظم درجه و اولئک هم الفائزون"

کسانی که در راه خدا هجرت و جهاد کنند از رستگاران می باشند و همیشه زنده اند.

 

با سلام ودرود به رهبر کبیر انقلاب امام خمینی و امت شهید پرور و شهیدان به خون غلتیده و با سلام به خانواده عزیزم.

این وصیتنامه ی من است که برای شما می نویسم.

از تمام افراد خانواده و دوستان و آشنایان هم می خواهم که مرا حلال کنند و از من راضی باشند و اگر از من ناراحتی دیدند مرا ببخشند و از کشته شدن من در اره خدا هیچگاه ناراحت نباشند و بلکه خیلی خوشحال باشند، از اینکه در بین شما نیستم می دانم که چه احساسی دارید و امیدوارم که احساس شما از روی صداقت و برای خدا باشد زیرا آن کسی که به من جان و حیات داد اینک جانم را خریده و من هم با کمال میل جانم را در طبق اخلاص گذاشته و سوی او باز می گرددم. انالله و انا الیه راجعون.

خانواده عزیزم، بدانید که من این راه را آگاهانه انتخاب کرده ام و هیچکس هم مرا مجبور به این راه نکرده است بلکه من فقط برای خدا و رضای او قدم در این راه نهاده ام و از خدا می خواهم که مرا در این راه موفق کند.

آرزویم از خدا این است که تا حرم سید شهیدان حسین ابن علی را زیارت نکرده ام مرا از دنیا نبرد تا با پای خود وارد حرم امام حسین شوم و اگر هم عجل مهلت نداد و خواست خدا کشته شدن من بود روحم را به آنجا ببرد.

اکنون که عازم جبهه نبرد حق علیه باطل هستم با خدا خود پیمان می بندم که تا تواتنستم دشمنان اسلام را بکشم تا انقلاب اسلامی به پیروزی نهای برسد و اگر هم نتوانستم و لیاقت شهادت در راه خدا را داشتم شهید می شوم که این هم راهی است که خود او برای ما قرار داده است «کل نفس ذائقه الموت»

همه کس چشند مرگند پس چه بهتر مرگ جهاد در راه خدا باشد من به عنوان یک برادر مسلمان از خانواده و تمام برادران و خواهران مسلمانم می خواهم که همیشه گوش به فرمان امام باشند و از این نعمت گران مایه ای که خداوند نصیب ما کرده پشتیبانی و حمایت کنند و خدای ناکرده کاری نکنند که این نعمت را خدا از ما بگیرد.

از مردم مسلمان و حزب الله می خواهم که همیشه با حضور در صحنه مشت محکمی به دهان مخالفین اسلام و مخالفین مسلمین و مخالفین امام بزنند.

از جوان ها و دیگر برادران می خواهم که اگر تا به حال موفق نشده اند که به جبهه این دانشگاه به تمام معنا انسان سازی بیایند هر چه زودتر برنامه خود را تنظیم کنند و از این دنیا که یک دوست بی وفای است خود را جدا کنند و به سوی خدا حرکت کنند.

خطاب به خانواده ام: مقداری پول در ساک دستی که با خود دارم آن را بردارید و فی سبیل الله خرج کنید، مدت 37 روز روزه قرض دارم که 30روز آن از سال گذشتهد(سال60) که در جبهه بوده ام هست و 7 روز آن از امسال (سال61) است که می خواستم به جبهه بیایم در خاتمه از تمام افراد خانواده و دوستان خداحافظی می کنم و از آنها می خواهم که انشاءالله راهم را ادامه دهند.

به امید پیروزی حق بر باطل

عظیم متولی حبیبی

والسلام.